De Hoge Klei 13 mei - Gerard Ellenbroek
Gerard Ellenbroek op de weg terug ??
Al geruime tijd kwam ik niet meer voor in de noteringen van de bookmakers.
Één man bleef in me geloven. Vóór aanvang van iedere wedstrijd kwam Berend even bij me met de mededeling, dat hij weer op mij had ingezet. En steevast was mijn vraag: “weet je dat wel zeker ?”. Op de driving-range kwam hij me steeds nog even moed inspreken en telkens weer was de uitkomst teleurstellend. Ook op De Hoge Kleij herhaalde dit ritueel zich. En ook op de driving-range meldde Berend zich weer. Ditmaal moet hij erg geschrokken zijn van al mijn afzwaaiers en besloot hij zijn inzet terug te halen.
Bij Ad en Herman was ik ingedeeld, in de derde flight. Een geruststellende gedachte. Had Ad immers Ron vorig jaar niet naar een fantastische score gecoacht. En Herman? Herman is een vriend, altijd goed geluimd, altijd plezier.
Dan hoor je in de wandelgangen, dat Herman liever met zijn vrienden Henk en Rolf (flight 2) speelt (later bleek, dat Herman het beste met Ad en mij voorhad). Herman kan je niets weigeren, dus trekken Ad en ik 18 holes samen op.
Schitterend weer, dus parapluis en regenkleding waren totaal overbodig.
Een schitterende baan met hele mooie plaatjes. Jammer van die A-28 waarvan op een aantal holes het geluid van de langs razende auto’s hinderlijk aanwezig is.
Overigens valt op de site van De Hoge Kleij (onder historie) o.a. te lezen, dat door de aanleg van die A-28 het landgoed Den Treek zo werd doorsneden, dat de ruim 100 hectaren waarop nu de baan ligt slecht bereikbaar werden met alle gevolgen voor beheersbaarheid en onderhoud. En wie kon er beter voor die afgesneden ruimte zorgen dan de golfclub. Om met Cruyff te spreken: “Elk nadeel heb …. etc.
Terug naar golf en ASGS.
Karel was aan de beurt om te rijden, haalde mij tijdig op, en zorgde voor een relaxte rit naar Leusden. Traditiegetrouw koffie en cake, keuzemenuutje, laatste ontwikkelingen in de hoofdklasse uitgewisseld (VUC gehandhaafd en HBS volgend jaar weer terug), sommigen de driving-range en/of putting-green en vanaf één uur de baan in.
Als derde flight samen met Ad op pad, op de derde hole doorgelaten door de driebal met vriend Herman. En beste mensen, het werkt. Ad is een geweldige stimulator die bovendien alle ballen (en nog veel meer) vindt.
Door bijna niets afgeleid, behalve op hole 11 door een stelletje, dat geen “gras twee kontjes hoog” had kunnen vinden en zich vervolgens in de rough had neergevleid, in 4 uur de 18 holes afgewerkt met 40 stbf-punten als resultaat (Ad bleef iets achter, maar zíjn putjes vielen niet).
Als ik goed heb geteld traden er toch weer 27 enthousiaste ASGS-golfers in het strijdperk. De meesten bereikten voor de hevige regenbui het clubhuis, een enkeling kreeg op de baan al een verfrissende douche.
Al snel bleek, dat Berend zich de haren uit het hoofd kon trekken, omdat hij juist nu zijn inzet had teruggetrokken, dat Herman zich had aangemeld voor de tweede flight om Ad en mij de gelegenheid te geven te schitteren – Herman nogmaals bedankt – en, dat ik kon rekenen op die begeerde lijst met het ASGS winnaarcertificaat.
Met dank aan onze bestuursleden die zich geen moeite bespaarden (ook Paul meldde zich nog van zijn vakantieadres) en die ongetwijfeld dit verslag met de volledige uitslag zullen completeren.
Gelukkig bracht Karel me weer in alle rust thuis.
Gerard Ellenbroek.